Metaσκόπηση

Το '11 μου:

_πτώση
_συνέιδηση
_λάθος
_έκπληξη
_επιλογή
_έρωτας
_ευτυχία
_συντροφικότητα
_αγάπη
_προβλήματα
_λύσεις
_συγκίνηση

Γκοφρέ VS απλό. Γιατί;

Μέτα από δέκα μέρες συμβίωσης με το νέο χαρτί γκοφρε χαρτί υγείας ΑΒ, η στήλη μας αισθάνεται ώριμη για να προχωρήσει στην σύγκριση με τον ανταγωνισμό.

Τους προηγούμενους μήνες χρησιμοποιούσαμε το απλό χαρτί υγείας 365, με τα ανάλογα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. 

Ας προχωρήσουμε στο αποτελέσματα τυο crash test των δύο τόσο διαφορετικών, αλλά μοναδικών προϊόντων:

-Χαρτί υγείας ΑΒ Premium quality:

• 4ply, 10 ρολών, με τεχνικά χαρακτηριστικά: 160 τετραπλά φύλλα, βάρος/ρολό 130 γραμμαρία, με συνολικό μήκος ρολού 22 μέτρα και πλάτος 9,8 cm. 
• Τιμή περίπου 5 ευρώ.
• Ποιότικά, αρκετά σκληρό για τύπου γκοφρέ. Όμως αρκετά παχύ για χρήση λίγων φύλλων/σκούπισμα

-Χαρτί υγείας 365: 

• 2ply, με τεχνικά χαρακτηριστικα: 200 διπλά φύλλα, βάρος/ρολό 75 γραμμάρια και συνολικό μήκος ρολού, 25 μέτρα και πλάτος 9,5 cm.
• Τιμή περίπου 2,5 ευρώ.
• Ποιοτικά, αρκετα μαλακό, με πολύ καλή αίσθηση τριβής και και μέγαλη επικάλυψη επιφανειών. Πολύ λεπτό, με αποτέλεσμα ο δέικτης φύλλα/σκούπισμα να είναι ιδιαίτερα υψηλός.

Συμπερασμα:

-Οικονομία: Στην πρώτη περίπτωση, λαμβάνοντας υπόψιν το πειραματικό δεδομένο της χρήσης 4 φύλλων ανά σκούπισμα, έχουμε συνολική χρήση 40 σκουπισμάτων και το μοναδιαίο κόστος αφόδευσης υπολογίζεται στα 5ευρώ/40 σκουπίσματα= 0,125 ευρώ/σκ.

Στην δεύτερη περίπτωση, έχουμε αντίστοιχα: 7 φύλλα/σκούπισμα, 200 φύλλα συνολικά, άρα ο υπο εξέταση δείκτης διαμορφώνεται (στα 28,57 σκουπίσματα) και 2,5/28,57=0,088 ευρώ/σκ.

-Ποιότητα: Όπως αποδεικνύεται και από τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά, το ΑΒ Premium Quality διατηρεί το ποιοτικό προβάδισμα έναντι του φθηνότερο αλλά με πολύ ισχυρή σχέση τιμής προς απόδοση, ανταγωνισμού. Η επιφάνεια επαφή είναι λιγότερο οξεία και ο βαθμός τραχύτητας αρκετά μικρός. Επίσης ο συντελεστής επαφής είναι επίσης σημαντικός για γκοφρέ χαρτί.

Συνεπώς, η επίλογή μας δεν είναι ξεκάθαρη και υποκειμενικοί παράγοντας θα επηρεάσουν την τελική μας επιλογή. Η στήλη μας πρόσφερε την ανάλυση και τώρα η επιλογή φίλε αναγνώστη, είναι δική σου.

ΓΙΑΤΙ ΕΔΩ ΣΤΟ @ta_zga ΚΑΝΟΥΜΕ ΡΕΠΟΡΤΑΖ

Πλησίον σου

O καθένας μας αντιδρά διαφορετικά, σε παρόμοια ερεθίσματα. Έχει διαφορετικές ευαισθησίες. Εγώ για παραδείγμα, δεν συγκινούμαι τόσο με τον θάνατο. Το θεωρώ κάτι αναπόφεκτο, μοιραίο και μη αναστρέψιμο, Και ότι είναι μη αναστρέψιμο, πιστεύω ότι είναι χάσιμο χρονου να ασχοληθείς περαιτέρω. 

Αυτό που ειλικρινά,  καθε φορά που βλέπω, μου κόβει τα πόδια, είναι ο άστεγος. Ο ζεστός ύπνο, το φαγητό και ο προσωπικός χώρος, είναι τόσο αυτονόητα, που η έλειψή τους, είναι αδιανόητη. 

Ο άστεγος, είναι εγω και εσύ, άνεργος, που ε΄τυχε να μην έχει κανένα κοντά του την στιγμή ακριβώς που τον χρειαζόταν. Στα μάτια μου, είναι ίσως η υπέρτατη μορφή δυστυχίας που δεν σχετίζεται με ασθένεια. Σκέψου μόνο να κρυώνεις, να πεινάς, να διψάς να σε κοιτάνε όλοι με οίκτο, να έχεις χσει την περηφάνεια σου και αυτό να μην έχει σχέση με κακές επιλογές που έκανες κάποια στιγμη, όπως για παράδειγμα ένα πρεζάκι.

Θέλω να καταλήξω εδώ: 

Μένω στο κέντρο, δεν θελω να προσφέρω μέσω τρίτων. Θέλω αν είναι να προσφέρω άμεσα.

Να πάω στον άνθρωπο που υποφέρει στην γειτονιά μου και να τον ρωτήσω τι έχει ανάγκη και αν μπορώ να του το προσφέρω. Είτε είναι φαγητό. Είτε παρέα. Είτε ρούχα. 

Μέσα απο το twitter έχουν πετύχει διάφορα κοινωνικά "πειράματα". Όπως με το #openindia, ισως με παρόμοιο τρόπο, θα μπορούσαμε να το όργανώσουμε κάπως. Μϊα πρώτη μου σκέψη είναι να κάνουμε μία χαρτογράφηση  και να αναλάβουμε (σαν υιοθεσία ισως) ο καθένας, ένα τετράγωνο ή μια περιοχή. 

Δεν ξέρω αν είναι λογική η ιδέα. 

Αν είναι, περιμένω τα σχόλια σας, ωστε να δούμε, πως και πότε μπορεί να οργανωθεί.

"Η ειδική υπεραπλούστευση του δυνητικού των μικρών- μεγάλων πραγμάτων"

Θες να περιγράψεις κάτι. Ενθουσιασμένος. Ψάχνεις κατάλληλα επίθετα.
-όμορφο
-συναρπαστικό
-έξυπνο
-ενδιαφέρον
-αστείο
-μοναδικό
-ανεπανάληπτο
-ευχάριστο
-ιδιάιτερο
-απολαυστικό
-ιδιοφυές
-πνευματώδες
-ιδιάιτερο
-περίεργο
-χαριτωμένο
-γλυκό
-σατανικό

Δηλαδή, κάτι "πολύ όμορφο".

Την επόμενη φορά λοιπόν που θα σου πει κάποιος: "είσαι πολύ όμορφη/όμορφος",
μη το σνομπάρεις, μπορεί να το λέει σε εισαγωγικά.

ποστ-σουρεαλίσμ

Ξεκινησα να γράφω χωρίς να εχω το θέμα στο μυαλό μου.
Συνεπώς:
Αυτό είναι ένα ποστ.
Εσύ είσαι ένας αναγνώστης.
Έχεις καταναλώσει ήδη 30 δευτερολεπτα απο την ζωή σου για να διαβάσεις ως εδω.
Χρόνος άχρηστος.
Αλλά.
Το θετικό είναι το εξής.
Ότι, παρόλο που έχει χάσει  χρόνο για να το διαβάσεις,
χρόνο χαμένο,
σε λίγο,
θα μάθεις,
ότι ο χρόνος είναι χρήμα,
αλλά μόνο τις στιγμές θυμάσαι.

Διαφορά Δυναμικού

Έχουμε ενα σημείο με δυναμικό U1 και δεύτερο σημείο με δυναμικό U2. H διαφορά τους ονομάζεται U.
Η ισχύς δίνεται με τον τύπο P=U*I (1), επίσης,  U=Ι*R (2) Όπου, Ι=ένταση, P= ισχύς και R=αντίσταση.

Σκέψου τον τύπο αυτο με εφαρμογή στην ζωη, πχ στην σχέση δύο ανθρώπων:

Η Ισχύς, μονάδα μέτρησης της έντασης της Ενέργειας, είναι ανάλογη του Δυναμικού και της Έντασης της σχέσης και αν αντικαταστήσουμε και την δέυτερη σχέση είναι ανάλογη και της Αντίστασης.

Συμπέρασμα: Το πιο σημαντικό μάθημα ζωής, στο έδωσε ένας κύριος με μουσι στα 16 σου και εσύ μίλαγες με τον διπλανό σου. Και το χειρότερο είναι, οτι και τώρα, το ίδιο κάνεις.

Εσύ φταίς.

Κάθε φορά που θες να πεις "αυτος με απογοητευσε", θα κάνεις στον εαυτό σου τις παρακάτω ερωτήσεις:

1. Γιατί τον εμπιστεύτηκα;

2. Τι μου έδωσε; 

3. Γιατι τον αγάπησα;

4. Ποιες ήταν οι συνθήκες που με έκαναν να τον βάλω στην ζωή μου;

5. Γιατί τον άφησα να φτάσει μέχρι εκεί; 

6. Γιατί δεν τον κατάλαβα νωρίτερα;

Όλες αυτες οι ερωτήσεις, εχουν κοινή απάντηση: "Κυρίως γιατί εισαι μαλάκας"

Πάρε και το τραγουδάκι σου λοιπόν:

H γυναίκα της ζωής μου

Ο τελευταίος χρόνος, ήταν για προσωπικούς και επαγγελματικούς λόγους, πολύ δύσκολος. Το κλισέ λέει οτι εκεί συμβαίνει κάτι που σου αλλάζει την οπτική της ζωής. Το κλισέ πολλές φορές, επαληθεύεται.

Η ιστορία λοιπον, έχεις ως εξής:

Η Τζώρτζια (ή αλλιώς "η κουμπάρα μου"), ένα βράδυ, λίγο μετά την πρωτοχρονιά, μου έστειλε ένα μήνυμα, με αφορμή ένα πόστ που είχα γράψει σε αυτό το μπλόγκ. Ανταλλάξαμε μηνύματα, συζητώντας τις ανησυχίες της. Σε 4 ή 5 dms, περιγράφοντας την ψυχολογία της και την σκεψη της, κατάφερε να με κάνει να καταλάβω πολλά για αυτή και περισσότερα για εμένα. Αν ανατρέξεις στο ποστ, θα καταλάβεις, πως η αντιδραση που ειχα πανω  σ' αυτό, μππόρεσε να με κάνει να πυροδοτήσω σκέψεις και συναισθήματα. Γιαυτό η Τζώρτζια, είναι η γυναικα της ζωής μου. Σε εισαγωγικά. Ή και όχι.

(Υ.Γ: To ποστ αυτό, είναι συνειδητά, ουδέτερο συναισθηματικα)

Κοίτα και το λινκ. Και διαδωσέ το:

http://goo.gl/ooZNb

(twitter:@geo_papz)

Greek Revolution,Evolution, Illusion

Σκέψεις σχετικά με το φαινόμενο της πλατείας Συντάγματος.

Πήγα την δεύτερη μέρα, νομίζω Πέμπτη. Η αρχική αίσθηση ήταν κατανυκτική, κάπως σαν λίγες στιγμές πριν την Ανάσταση, που ακόμα και αν δεν είσαι θρήσκος, νιώθεις κάτι απόκοσμο. Αμέσως μετά ανέβηκα προς την πάνω πλευρά. Εκεί τα γηπεδικά συνθήματα μου θύμισαν έντονα, πανηγυρισμούς ημιτελικών Euro 2004. Αυτό με απογοήτευσε, αλλά σκέφτηκα ότι η λογική του όλου εγχειρήματος, ήταν να ενωθεί κόσμος διαφορετικός, ενάντια σε μία κατάσταση που όλους μας πληγώνει και μας προκαλεί θλίψη.

Από τότε, πηγαίνω κάθε μέρα, από 10 λεπτά έως 2 ώρες. Με ενδιαφέρει να παρακολουθήσω την εξέλιξή του, δεν συμμετέχω ενεργά. Μέχρι στιγμής έχω δει τα εξής:

-Μου κάνει εντύπωση που το κίνημα "Δεν πληρώνω", είναι το πιο οργανωμένο και αυτό γιατί το θεωρώ ένα κίνημα τσαμπατζήδων.

-Δεν έχω πρόβλημα που οι "300" είναι πολλοί μέλη του ΛΑΟΣ. Για εμένα αυτό είναι θετικό, άλλωστε η επαφή τους με άτομα άλλων πολιτικών χώρων, ίσως τους κάνει καλό.

-Έχω πρόβλημα με ότι ομάδες πολιτικών χώρων, προσπαθούν να οικειοποιηθούν την κατάσταση. Μου θυμίζουν φοιτητικές οργανώσεις, που βάζουν τα τραπεζάκια τους δίπλα στο μπούγιο, για να το οικειοποιηθούν.

-Το ότι συζητείται ήδη "Κόμμα των Αγανακτισμένων" το θεωρώ ήττα και υπέροχο παράδοξο ελληνικής νοοτροπίας.

-Θέλω να το δω να μένει ένα "απολίτικο" πολιτικό κίνημα, δεν θέλω να το να εξελίσσεται, αλλά θέλω να το δω να μεγαλώνει, να γίνει μία βουβή επανάσταση που θα υπενθυμίζει και θα ασκεί πίεση. Δεν θέλω να βλέπω γιαούρτια και αποκλεισμούς, τα θεωρώ πολιτικές πρακτικές χρυσαυγιτών και συνδικαλιστών.

-Θέλω να δω 100000 κόσμου να κοιτάει προς την Βουλή και να τους δείχνει με αυτό τον τρόπο, ότι, τα κάναμε σκατά, άλλοι περισσότερο, άλλοι λιγότερο, είναι η τελευταία ευκαιρία (αν υπάρχει ακόμα χρόνος), να μη χαντακώσετε και καταστρέψετε μια ολόκληρη γενιά, κάντε το, ακόμα και αποκλειστικά για την υστεροφημία σας.

-Δεν δέχομαι ότι και εμείς δεν έχουμε την δική μας ευθύνη. Είχαμε πάντα την πολιτική και τους πολιτικούς μας άξιζαν. Ας κάνουμε αυτοκριτική. 

Καθαρά προσωπικές απόψεις, σίγουρα υπάρχουν και άλλες πολύ πιο ώριμες και πολιτικά "ορθές" 

(Αφιερωμένο στην (15χρονη?) @contradictive)

Υ.Γ: Εμένα ακόμα μου αρέσει το "φαινόμενο" και θα συνεχίσω να πηγαίνω.

To μυστικό της ζωής ή πως να αποκτήσεις την αιώνια αγάπη.

Content removed due to copyright restrictions- GOD

Ισορροπίες

Μπορούν να έρθουν με πολλούς τρόπους.
1. Μηδενική δράση-μηδενική αντίδραση: Κανείς δεν προσπαθεί κανείς δεν κάνει τίποτα. Το απότέλεσμα ειναι μηδέν. 0+0=0.
2. Δινουν και οι δύο το ίδιο. Το αποτέλεσμα πάλι μηδέν. Ποιοτικά όμως επιτυγχάνουμε ισορροπία. F1+F2=0
3. O ένας δίνει απο λίγο, συχνά, ο άλλος τα δίνει όλα με την μία.
1/3F1
1/3F1
1/3F1
           +F2
------------
F1+F2=0

Επιπλέον, το "δίνω για να πάρω", δεν είναι πάντα εγωισμός, πολλές φορές έιναι διαδικασία εξισορρόπησης.

Σκέψεις μετά την καταιγίδα.

Υπάρχουν οι ψωνισμένοι τουιτερς. Οι "διχίλιαροι" όπως είπε χθες κάποιος. Οι σνομπ, που δεν ακολουθούν εύκολα. Που δεν κάνουν εύκολα μενσιονς κτλ. Με έχουν εντάξει πολλές φορές σε αυτή τη κατηγορία. Μιας και τελευταία το τουιτερ το έχουμε για να αμυνόμαστε. Θα το κάνω και εγώ. 

Ακολουθώ όσους μπορώ να παρακολουθήσω στο timeline (και αρκετά περισσότερους). 

Θα ακολουθήσω κάποιον, επειδή με κάποιο τρόπο τον πρόσεξα. Είτε ήταν κάποιο mention είτε retweet. Δεν χρησιμοποιώ λίστες, ώστε να μπορώ να φιλτράρω τον "θόρυβο" αλλιώς, Δεν είμαι υποχρεωμένος να αλλάξω τον τρόπο που χρησιμοποιώ το μέσο, μέσω ψυχαναγκαστικών πρακτικών τύπου:"όσοι δεν κάνουν φολοου μπακ είναι ψώνια"κτλ. 

Υπάρχουν και οι τουιτερς, που θα ήθελαν να είναι σνομπ, στην θέση των σνομπ. Έχουν κάνει μανιέρα το "σιγά ρε φιλαράκι, ποιος είσαι και δεν απαντάς". Έχουν γίνει αυτόκλητοι υπερασπιστές των "αδυνάτων" του τουίτερ. Προσπαθούν να γίνουν αυτό που "πολεμούν", μέσω ενός γελοίου "ανένδοτου" που έχουν κηρύξει στον τουιτεροσελεμπριτισμό.

  

Λοιπόν. Για εμένα το τουιτερ δεν είναι εργαλείο διαλόγου. Θα σου απαντήσω μόνο εάν ΕΧΩ κάτι να σου πω. Αλλιώς δεν θα σου απαντήσω. Δεν με έχεις πάρει τηλέφωνο, δεν μου μιλάς σε τσατ ρουμ, εκφράζεις απλά μια άποψη/γνώμη/οτιδήποτε σε ένα ανοιχτό χώρο και αν έχω κάτι να προσθέσω στην κουβέντα θα σου απαντήσω. Μόνο αν πιστεύω ότι η παρέμβασή μου θα προσφέρει επιπλέον αξία.

Να σημειώσω ούτι αυτός είναι ο τρόπος που εγώ χρησιμοποιώ το μέσο. Ο καθένας το χρησιμοποιεί όπως ακριβώς θέλει. Η δύναμη μου/σου είναι αποκλειστικά στο follow/unfollow και είναι στην κρίση μου/σου η σωστή του χρήση. 

Υ.Γ: Σε γενικές γραμμές, με ενδιαφέρει η άποψή σου για εμένα, μόνο εφόσον με έχεις γνωρίσει από κοντά. 

Πυρηνικός Αντιδραστηρας: Greeks Do It Better

Έστω ότι στην Ελλάδα λειτουργεί πυρηνικός αντιδραστήρας.:
Το συνδικαλιστικό όργανο της ΔΕΠΕ (Δημόσια Επιχείρηση Πυρηνικής Ενέργειας), η ΓΕΝΟΠ-ΔΕΠΕ αποφασίζει 24ωρη επαναλαμβανόμενη απεργία.
Το προσωπικό ασφαλείας, ΦΥΣΙΚΑ και έχει και αυτό το δικαίωμα να απεργήσει.
O αντιδραστήρας Νο4 του πυρηνικού εργοστασίου "Ν. Πλαστήρας" παρουσιάζει βλάβη και σταματά να λειτουργεί.. Ύστερα από δώδεκα ώρες , μετά από διαπραγματεύσεις της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΠΕ με το υπουργό και αφού η απεργία έχει χαρακτηριστεί παράνομη και καταχρηστική, αποφασίζεται να επιστρέψει ένας τεχνικός υπηρεσίας ασφαλείας στην θέση του.
Λόγω της διακοπής ηλεκτρικής ενέργειας, όταν ο αντιδραστήρας τίθεται σε κίνηση εκ νέου, δημιουργούνται επιπλέον κραδασμοί. Παρατηρείται ρωγμή στον αντιδραστήρα.
Το πάχος του μονωτικού σκυροδέματος σε πολλά σημεία, είναι 4 αντί για 5 μέτρα, ο τεχνικός λέει ότι εργολάβος είχε δώσει πολύ μικρή προσφορά για να "κλείσει την δουλειά" και έπρεπε "από κάπου να βγει κέρδος".
Καλείται ο ειδικός γραμματέας για θέματα ενέργειας του ΥΠΕΧΩΔΕ, ο οποίος είναι σε άδεια και έχει κλείσει το κινητό του. Για την αντιμετώπιση της κρίσης, αποφασίζεται σύγκλιση του συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών.
Η αντιπολίτευση κατηγορεί την κυβέρνηση ότι δεν έχει σχέδιο για την αντιμετώπιση φυσικών καταστροφών. Η κυβέρνηση απαντά με άμεση μείωση του ΦΠΑ κατά 1%.
Η διαρροή ραδιενέργειας συνεχίζεται. Η τιμή του ΝΟΥΝΟΥ στα σούπερ μάρκετ έχει ανέβει στα 23 ευρώ το λίτρο.
Το ΛΑΟΣ αποκαλύπτει ότι ο αντιδραστήρας έχει κατασκευαστεί από Αλβανικό μπετόν.
Η αριστερά διοργανώνει συλλαλητήριο διαμαρτυρίας στα Προπύλαια.
Η διαρροή συνεχίζεται.
Η Ευρωπαϊκή ένωση, επιβάλει πρόστιμο και αποφασίζει να συζητηθεί το θέμα στην επόμενη συνεδρίαση της αντίστοιχης επιτροπής και εκδίδει νέα κοινοτική οδηγία "για την ασφαλή λειτουργία πυρηνικών εργοστασίων".
Οι ΗΠΑ αποφασίζουν να εισβάλουν στο Ιράκ.
Ο Αυστραλός πρωθυπουργός, με διάγγελμα σε εθνικό δίκτυο, δίνει οδηγίες για την διάσωση των καγκουρό.
Η Κίνα αποφασίζει να στείλει εθελοντική ομάδα στην Ελλάδα, μέτρο που θα συμβάλει και στο πρόβλημα του υπερπληθυσμού.
8 Ιάπωνες, μέλη της εταιρίας στην οποία ανήκαν οι αυτοματισμοί με τα φωτοκύτταρα των WC, κάνουν χαρακίρι.
Η κυβέρνηση βλέπει τις δημοσκοπήσεις, στις οποίες έχει προβάδισμα 1,5% και αποφασίζει να κηρύξει εκλογές.

Μια Μέρα.

Μια μέρα, θα πάρω το ασπρο μου άλογο (ή το μάυρο μου γκολφ) και θα έρθω να σε πάρω, να πάμε ένα ταξίδι στην άκρη του κόσμου (ή τετραήμερο καπου στην ευρώπη. Με easyjet). Οι χίλιοι υπηρέτες του παλατιού μας (Η Νάγια), θα ραίνουν με ροδοπέταλα το διάβα μας (θα σκουπίσω μετά). Θα φοράς ένα ολόλευκο φόρεμα (Ζαρα) και η ορχήστρα θα παίζει σε ρυθμούς μαγικούς ( το καλό το πλεϊλιστ στο ipod).  Θα γυρίσεις, θα με κοιτάξεις και όλα θα είναι καλά. 

Πληρώνω Κερατεάτικα

Μεγάλωσα σε μία επαρχιακή πόλη. Είχα δύο γειτόνισσες, την κυρία Κατίνα και απέναντι της, την κυρία Μαρία. Κάποια στιγμή ο δήμος αποφάσισε να τοποθετήσει  πράσινους πλαστικούς κάδους απορριμάτων σε κάθε σε κάθε γειτονιά (που σε γενικές γραμμές, θεωρείται θετικό βήμα). 

Ο κάδος τοποθετήθηκε έξω από το σπίτι της κυρίας Μαρίας. Η κυρία Μαρία, κάθε βράδυ, γύρω στις 12, έβγαινε κρυφά και έβαζε τον κάδο απέναντι, έξω από το σπίτι της κυρίας Κατίνας. Ήταν το κοινό μυστικό της γειτονιάς, αλλά κανένας δεν το παραδεχόταν δημοσίως, γιατί η κυρία Μαρία ήταν αντιδραστική και όλοι φοβούνταν τις συνέπειες και ήθελαν να αποφύγουν την φασαρία. Η κυρία Κατίνα δεν έμεινε άπραγη. Με τη σειρά της, κάθε δύο μέρες. επέστρεφε τον κάδο μπροστά από το σπίτι της κυρίας Μαρίας. 

Κάποια στιγμή, ενώ η κυρία Μαρία επέστρεφε τον κάδο στην κυρία Κατίνα, οι δύο γυναίκες συναντήθηκαν.

Κ: Μαρία, αυτό που κάνεις δεν είναι σωστό, ο δήμος αποφάσισε να βάλει τον κάδο έξω από το δικό σου σπίτι, γιατί τον φέρνεις στο δικό μου;

Μ: Γιατί δεν θέλω να έχω τα σκουπίδια σου, και όλης της γειτονίας, μπροστά στο δικό μου σπίτι.

Κ: Ναι αλλά, το αυτοκίνητο σου το παρκάρεις έξω από το δικό μου. Ούτε εμένα μου αρέσει αυτό. 

Μ: Αφού απαγορεύεται το παρκάρισμα από την δεξιά πλευρά του δρόμου, είμαι υποχρεωμένη. 

Κ: Ακριβώς, όπως εγώ ανέχομαι τόσα χρόνια το αυτοκίνητό σου, έξω από την πόρτα μου, έτσι και εσύ τώρα πρέπει να ανέχεσαι τον κάδο. 

Η ιστορία αυτή είναι αληθινή. Όταν οι δυο πλευρές μπορούν να συμφωνήσουν, ουσιαστικά γίνεται μία κοινωνική σύμβαση μεταξύ των δύο ή περισσοτέρων πλευρών.

Πάμε τώρα στο επόμενο (φανταστικό) παράδειγμα:

Η Κερατέα δεν δέχεται τον ΧΥΤΑ. Ο Μαραθώνας του οποίου τα σκουπίδια θα κατέληγαν στην Κερατέα, αποφασίζει να σταματήσει να δίνει νερό που από το φράγμα που είναι στα όρια του, ρίχνει την στάθμη της λίμνης μέχρι εκεί που αρκεί για να καλύπτει τις ανάγκες του δήμου του. 

Η αποξηραμένη γη επιστρέφεται στους αρχικούς ιδιοκτήτες της, από τους οποίους την είχε πάρει το κράτος χωρίς την θέληση τους, με μικρές αποζημιώσεις. 

Ο Δήμος Αθηνών,  ο οποίος έχει μείνει χωρίς νερό, αποφασίζει να βάλει διόδια στα όρια του, ώστε να μπορεί αγοράζει το νερό που χρειάζεται από την Βουλγαρία.

Οι κάτοικοι των δήμων Κερατέας και Μαραθώνα, η πλειοψηφία των οποίων εργάζεται στα όρια του δήμου Αθηνών, είναι αναγκασμένοι να πληρώνουν διόδια για να πάνε στις δουλειές τους. 

Το ίδιο πρόβλημα αντιμετωπίζουν και οι κάτοικοι των Λιοσίων. Ή μάλλον. Όχι. Οι κάτοικοι των Λιοσίων δεν εργάζονται, γιατί στην πλειοψηφία τους είναι τσιγγάνοι.. Και ελάχιστοι τσιγγάνοι δουλεύουν στο δημόσιο. Επίσης έχουν την δικιά τους χωματερή, ξέρεις, τον ΧΥΤΑ παλιάς μορφής, τον καλό, τον πρώτο. Έχει και γλάρους εκεί. Γιατί να διαμαρτυρηθούν λοιπόν; 

Συμπεράσματα:

1. Δεν λειτουργεί μια δημοκρατία μόνο με διεκδικήσεις και χωρίς υποχωρήσεις. 

2.Η Κερατέα για εμένα αντιπροσωπεύει τον μέσο  Έλληνα, που έχει λυμένα πολλά από τα προβλήματα του. Στην Ελλάδα, καταλαβαίνουμε μόνο το "δράμα" εκείνου που νιώθουμε κοντά μας, κοινωνικά, πολιτικά και οικονομικά, όλοι οι άλλοι να πάνε να γαμηθούν.

 

 

Ολικό μέγιστο/Upside Down

Ο φίλος μου ο Κώστας γεννήθηκε σε μια κλασσική ελληνική κωμόπολη.
Ο πατέρας του ήταν γραμματέας της τοπικής οργάνωσης της Νέας Δημοκρατίας.
 Μέχρι τα 18 του έπινε μόνο φρουτ παντς χωρίς αλκοόλ.
Σπούδασε στο εξωτερικό, γιατί δεν ήταν αρκετά καλός μαθητής για να μπορέσει να περάσει σε κάποια σχολή.
Στη συνέχεια ο μπαμπάς, που είχε γνωριμίες, του βρήκε δουλειά σε τοπικό, ημι-δημόσιο οργανισμό.
Παντρεύτηκε την Μαρία, έμειναν στον 2ο όροφο του πατρικού της.

Ζούσε ευτυχισμένος.

Χώρισε με την Μαρία.
Η δουλειά του δεν τον ικανοποιούσε, πίστευε ότι χρειαζόταν μεγαλύτερες προκλήσεις και ενδιαφέρον σε αυτή.
Οι πολύ καλές σπουδές του στο εξωτερικό με υποτροφία, δεν τον βοήθησαν ιδιαίτερα.
Έπινε πάντα βότκα.
Ο πατέρας του ήταν ανώτερος δημόσιος υπάλληλος.
Ο φίλος μου ο Γιάννης γεννήθηκε σε μία κλασσική ελληνική κωμόπολη.

"Αν οι ολοι οι άνθρωποι της γης ήταν tweeters" -παρτού

-Την στιγμή που θα έπεφτε η πρώτη ψιχάλα βροχής, θα ακούγονταν σειρήνες από τον Λυκαβηττό.
-Θα υπήρχε παγκόσμια έλλειψη σε χαρτάκια rizzla.
-Αν κάποιος συζητούσε για επεισόδιο τηλεοπτικής σειρά νωρίτερα από τρείς μήνες αφου έχει βγέι το
το επεισόδιο στο αέρα, θα πλήρωνε επιπλέον φόρο.
-Η μόνες αποδεκτές καιρικές συνθήκες θα ήταν 25 C με 25%  υγρασία.
-Θα υπήρχε ρετσίνα Tanquerey.
-Ο Μπαϊρακτάρης θα ήταν γνωστός για το σούσι του.
-Ο παναθηναϊκός θα ήταν πρωταθλητής Ελλάδας στο ποδόσφαιρο.
-Η εξέγερση του Πολυτεχνείου θα είχε γίνει με retweet, η @M_Damanaki θα είχε 20000 followers.
-Κανένας δεν θα έιχε δεί ποτέ reallity, αλλά ολοι θα ήξεραν με ακρίβεια τι έχει συμβεί.
-Ο @duducearence θα ήταν κάπου χρήσιμος.
-Την επίσημη μέρα της κυκλοφορίας τους, τα albums θα ήταν ήδη "καλά αλλά παλιά".
-Το facebook θα ήταν ένα απλό θρεντ, με 3-4 συμμετέχοντες.
-Τα μπάρ θα έιχαν φυσικό φωτισμό από οθόνες iphone.
-Τα μόνα στοιχεία που θα δέχοταν η δικαιοσύνη θα ήταν απο twitpic.
-Αν έριχνε χιονόνερο θα χιόνιζε, αν χιόνιζε θα το 'χε στρώσει, αν το χε στρώσει θα είχαμε χιονοθυέλλα.
-Ο @tsalikisgiorgos θα έιχε μόνιμα ζωγραφισμένη στο προσωπό του μια έκφραση θαυμασμού.
-Στα τρία dm θα ήταν σχέση.

"Αν οι ολοι οι άνθρωποι της γης ήταν tweeters" -παρτουάν

-H Νέα Δημοκρατία θα είχε ποσοστό 4,76%.
-Η πλειοψηφία των Ελλήνων θα διασκέδαζε στα λεγόμενα "χιπστεράδικα" και θα πέταγε λουλούδια στον Boy.
-Θα κυκλοφορούσα στον δρόμο με 2313 άτομα απο πίσω μου.
-Μπροστά μου θα ειχα 783.
-Αν έλεγες κάτι ενδιαφέρον/έξυπνο, οι απο πίσω σου θα το επαναλάμβαναν σαν χορωδία.
-Θα ανοιγες το παράθυρο του αυτοκινήτου και θα έλεγες καλημέρα, σε ολους τους κολλημένους στη κίνηση, ονομαστικά, κάποιοι θα έλεγαν απο μέσα τους "αει γαμησου".
-Ο κοσμος θα έκανε 3 επαγγέλματα, δημοσιογράφος, πασόκος και ΙΤς.
-Το 56,8% θα ήταν γκεϊ.
-Ο Κυνόδοντας θα έιχε κερδίσει 13 όσκαρς.
-Ο Χάρυ Κλιν θα ήταν ακόμα διάσημος.
-Θα έκλεινες τεύχος πιο συχνά απ'οτι παραγγέλνεις σουβλάκια.
-Οι επαναστάσεις θα γινόντουσαν 2-3 το μεσημέρι, στο lunch break.
-To iphone θα ήταν δικαίωμα.
-Η Ελλάδα θα είχε ικανή κυβέρνηση.
-Ο Λαζόπουλος θα εξακολουθούσε να είναι Λαζόπουλος.
-Η Κερατέα θα ήταν πρωτεύουσα της Ελλάδας.

Διάβασε με

Τα πράγματα είναι απλά. Αν η ζωή ήταν δίκαιη, θα ήταν βαρετή μέχρι θανάτου.

Πιστεύω στο δυνητικό του πράγματος και όχι στον αρχικό ενθουσιασμό.

"Η θέμις έχει κέφια"¨

Δώσε μου μια σπίθα και θα την κάνω φωτιά, δώσε μου φωτία και θα σου δείξω πως αργοσβήνει.

"Οι πουτάνες και οι τρελές, έχουν τις τύχες τις καλές"

Κρινε απο αυτό που σου δέιχνουν και όχι απο αυτό που σου παρουσιάζουν. Αν το πρώτο διαψεύσει προσδοκίες, θα έχεις απλά κάνει ένα λάθος, αν συμβεί το δεύτερο, θα σε έχουν ξεγελάσει.

Το "ερωτέυομαι" γαμάει τα "ερωτεύτηκα".

Αυτό είνα το τελευταίο*, απο μία σειρα ποστς που ξεκίνησε σήμερα.

*Το τελευτάιο, γιατί αποφάσισα να ακολουθήσω την σμυβουλη που ειχε δώσει πριν μερικούς μήνες μία *δυνητικά* πολύ καλή φίλη.

"Δεν έχω γραφική παράσταση να σου δείξω τα συναισθήματα μου"

Όλα είναι ανάλογα του κόπου. Όσο κοπιάζεις για να αποκτήσεις κάτι, τόσο περισσότερες πιθανοτητες υπάρχουν για να το εκτιμήσεις και να το αγαπήσεις. Θυμήσου τα παιδικά σου χρόνια. Το παιχνίδι που γκρινιαξες περισσότερο για να αποκτήσεις το κρατούσες ξεχωριστα απο τα υπόλοιπα.

Ισως αυτό να είναι μια ψευδαίσθηση, που πολλές φορές κρατάει αρκετά όμως.

Αρκετα. Πως ορίζεται το αρκετα; Βάσει έντασης; Έστω ότι το πόσο δυνατό είναι κατι, είναι ένα γινόμενο της έντασης με τον χρόνο που διαρκεί. Όπου Ε=ένταση, t=χρόνος, Κ= καψούρα,

 άρα Κ=Ε*t. 

Όλα θα ήταν έυκολα αν το Ε ήταν σταθερή ποσότητα. όσο περνούσε ο χρόνος το Κ θα αυξανόταν ανάλογα, αργά ή γρήγορα. Δυστυχώς το Ε έιναι ποσότητα μεταβαλλόμενη. Ο χρόνος γνωρίζουμε οτι θα αυξηθεί, το Ε όχι. Αν το Ε μειώνεται δυσανάλογα με το t, έχουμε προβλημα. 

τραγουδάκι, δικό σας: 

Πάρτε μου το πληκτρολόγιο απο τα χέρια. 

(Ευχαριστώ Λίλα)

Γαυροπόστ. (Ας πλακωθούμε λοιπόν)

Ξεκινάμε με το εξής δεδομένο- γενικευση. Είμαστε Χ ομάδα γιατί έιναι και ο πατέρας μας και τελος παντων δεν ήταν καθαρή συνειδητή επιλογή μας.

Συνεχίζουμε. Οι οπαδόι του παναθηναϊκου κατηγορούν τον Ολυμπιακό, για "πετσινα" πρωταθληματα. Πολλά απο αυτά, με διαφορά μεγαλύτερη των 8 βαθμών. 

Δεδομένα: ΟΦΗ-ΠΑΟ

1979-1980 : 0-3, 1-2
1980-1981 : 0-0, 0-0
1981-1982 : 1-2, 1-1
1982-1983 : 1-1, 2-2
1983-1984 : 0-2, 0-2
1984-1985 : 1-1, 0-2
1985-1986 : 4-3, 1-4
1986-1987 : 1-1, 1-2
1987-1988 : 2-1, 5-2
1988-1989 : 2-1, 1-1
1989-1990 : 0-2, 1-3
1990-1991 : 1-3, 0-3
1991-1992 : 0-2, 1-1
1992-1993 : 0-1, 1-3
1993-1994 : 0-0, 1-4
1994-1995 : 0-2, 0-2
1995-1996 : 2-1, 0-4
1996-1997 : 0-0, 1-1
1997-1998 : 0-3, 2-6
1998-1999 : 2-3, 0-1
1999-2000 : 3-4, 2-3
2000-2001 : 0-0, 0-2
2001-2002 : 0-1, 1-5
2002-2003 : 0-2, 1-5
2003-2004 : 1-3, 0-1 (ΚΥΠΕΛΛΟ : 1-1, 0-1)
2004-2005 : 1-2, 1-5
2005-2006 : 0-2, 1-3
2006-2007 : 3-3, 2-2
2007-2008 : 1-3, 4-1
2008-2009 : 0-3

39 Νϊκες ΠΑΟ σε 62 αγώνες. Ποοσοστό 63%. Οι ήττες ΠΑΟ, συνήθως χωρίς βαθμολογικό αντίκρυσμα. Θα μπορούσε να πεί κανεις ότι όλα τα πρωταθλήματα που έχει κερδίσει αυτή τη περίοδο ο ΠΑΟ, με διαφορά μικρότερη των 6 βαθμών, είναι αμφισβητήσιμα.

Ας περάσουμε τωρα σε προϊστορία ΠΑΟ-ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ. (Προφανώς μετρώντας μόνο τα ντερμπυ στην έδρα του ΠΑΟ, του δίνουμε ένα μικρό πλεονέκτημα)

ΔΕΔΟΜΕΝΑ: ΠΑΟ-ΟΣΦΠ

 1979/80   Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός   2-0  

 1980/81   Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός   0-1  

 1981/82   Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός   1-1   

1982/83   Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός   0-1   
1983/84   Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός   0-0   
1984/85   Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός   1-1   
1985/86   Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός   1-2  
1986/87   Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός   1-1   
1987/88   Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός   1-1   
1988/89   Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός   2-1   
1989/90   Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός   2-2   
1990/91   Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός   0-1 
1991/92   Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός   3-0  
1992/93   Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός   2-3   
1993/94   Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός   1-2  
1994/95   Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός   1-1   
1995/96   Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός   1-0   
1996/97   Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός   0-2  
1997/98   Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός   0-2  
1998/99   Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός   2-4  
1999/00   Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός   2-0   
2000/01   Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός   0-0   
2001/02   Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός   1-1   
2002/03   Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός   3-2   
2003/04   Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός   2-2   
2004/05   Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός   1-0   
2005/06   Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός   0-2   
2006/07   Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός   1-0   
2007/08   Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός   0-0   
2008/09   Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός   0-0   
2009/10   Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός   0-1

Εκτός έδρας νίκες ΟΣΦΠ- 10, νίκες ΠΑO-8. (87-97, Στα "πετρινα" χρόνια, Μοιρασμένες νικες, λαμβάνοντας υποψιν ΜΟΝΟ τα παιχνίδια στην έδρα του ΠΑΟ)

Συμπεράσματα δικά σας.

Αυτό είναι ενα ποστ.

Ξεκινάω να γράφω χωρίς να έχω τιποτα στο μυαλό μου. Πειραματικά, για να δω που θα καταλήξει. Γενικά, το άδειο μυαλο, είναι μια απο τις πιο ευχάριστες καταστάσεις που μπορείς να βρεθείς και είναι μια κατάσταση που συμφέρει. Ο λόγος ειναι ο εξής, Για κάθε ευχάριστη σκέψη του μυαλού σου, αναλογουν 2,66 δυσάρεστες, οπότε είναι "a good bargain" που λένε και στην Ελλάδα. Και πάμε πάλι στα μαθηματικά. Για να αναλυσουμε ποιοτικά την σχέση αυτή πρέπει να βάλουμε συντελεστές βαρύτητας στην ευτυχία ή δυστυχία που προκαλεί η κάθε σκέψη. Ξεκινάμε λοιπόν. Οριζουμε ως μονάδα μετρησης το γουάτ. Κάθε σκέψη μετρίεται σε γουάτ. Οι ευχάριστες σκέψεις, με θετικό πρόσημο και οι δυσάρεστες με αρνητικο. Σκοπός μας ειναι πάντα να το αθροισμα των ποσοτήτων, να είναι μηδενικό. Πάμε με ένα παράδειγμα:

Ερωτική απογοήτευση=-15 γουατ.

Νεοι φίλοι= +7 γουάτ.

Ερωτικό σκιρτημα=+3 γουατ.

Τσόντα Τζουλιας=0 γουατ.

Τσίχλα δίχως ζάχαρη=-2 γουατ.

Μαυρο στρίνγκ με λευκό παντελόνι=+1 γουάτ. (ψέμα)

Νεσπρεσο ντεκαφεινέ=-12γουατ.

Βροχερή Κυριακή=-4 γουατ.

Ηττα ΠΑΟ με γκόλ Μήτρογλου= +4 γουάτ.

Ήττα ΠΑΟ με πεναλντυ 3 μέτρα έξω απο τη περιοχή=+5 γουάτ.

Διάβασμα καμένου ποστ=-3 γουατ.

Αθροισμα:-16 γουάτ. 

Προσπαθήστε ξανά.

Αυτή ήταν μια προσπαθεια. 

Ενεργειακόν

Κάθε σχέση, οποιασδήποτε μορφής, έχει ένα δυναμικό. Μία ενέργεια. Την ενέργεια την διέπουν νόμοι.

Ιδανικά, ισχύει η αρχή διατήρησης της ενέργειας. Η ενέργεια μετατρέπεται απο μία μορφή σε μία άλλη. Οι σχέσεις επίσης μπορούν να αλλάξουν μορφή.

Στην πραγματικότητα ομως, έχουμε και την εντροπία. Η εντροπία περιγράφει ουσιαστικά την υποβάθμιση της ενέργειας, όταν περνάμε απο την μία μορφή στην άλλη, η ενέργεια υπάρχει αλλά μετατρέπεται σε κάτι που δεν μπορούμε να εκμεταλλεύτουμε. Για παράδειγμα, η ηλεκτρική ενέργεια σε μία λάμπα, μετατρέπεται σε θερμότητα και χάνεται.

Το αυτό ισχύει και στο δυναμικό των σχέσεων, στην μετατροπή χάνεις μεγάλο κομμάτι της αρχικης ενέργειας, το οπόιο υπάρχει, αλλά η υπάρξη του δεν έχει νοήμα. Είναι μάλλον αυτό που μένει στο πίσω μέρος του μυαλού.

Εκτός απίθανων εξαιρέσεων.

Η ρουτινα σε κανει να αναζητάς το νέο. Το νεο θες να είναι διαφορετικό απο το παλιό. Το διαφορετικό ειναι ξένο άρα και μυστηριώδες. Το μυστήριο είναι γοητευτικό. Η γοητεία σε κανει να παραβλέπεις τα σημάδια. Τα σημάδια συνήθως είναι ενδείξεις. Οι ενδείξεις είναι πολλές φορές αποδείξεις. Συνειδητοποιείς τις αποδείξεις. Οι αποδείξεις σκοτώνουν την γοητεία. Το μυστήριο γίνεται ρουτίνα. 

LooP

Hint: Ο κύκλος σπάει. Δύσκολα. Και μόνο μία φορά

Tα Επτα θανάσιμα αμαρτήματα

• Οκνηρία=η φυγοπονία, η τεμπελιά
• Αλαζονεία=το να θεωρεί κανείς τον εαυτό του ανώτερο
• Λαιμαργία=κατάσταση στην οποία ένας άνθρωπος τρώει πολύ, ασταμάτητα και γρήγορα
• Λαγνεία=κατάσταση στην οποία ο άνθρωπος δεν ελέγχει τις σεξουαλικές του επιθυμίες
• Απληστία=πλεονεξία,αυτός που θέλει όλο και περισσότερα.
• Οργή=θυμός,μνησικακία
• Ζηλοφθονία=Οταν καποιος ενοχλείται με την επιτυχία των άλλων.

Ολα τα παραπάνω. Βάλτα σε ένα μεγάλο αποτυχημένο έρωτα και σκεψου ποσα απο αυτά (δεν) έκανες. 

Life is a Bleach

Πρώτη μέρα στη σχολή. Γνωριζόμαστε και αρχιζουμε να κανουμε παρέα. Ησουν βαζελάκι και μαλώναμε. Ησουν λιγο τσιγκουνάκος και συντηρητικός. Είχες αρπάξει το τηλεφωνο μου απο τα χέρια για να ψηφίσεις Τσάκα με sms. Κάπνιζες μπάφους στο αμφιθέατρο. Με είχες φωνάξει απο απο μακρία "γάυρε", αγώνα του παναθηναϊκου στο ΟΑΚΑ. Αρχίσαμε να κάνουμε παρέα. Πήραμε πτυχίο και χαθήκαμε. Μιλάγαμε μόνο σε γιορτές. Σταμάτησες να καπνίζεις και να βγαίνεις. Δεν ειπες ποτέ γιατί. Βρεθήκαμε για τελευταία φορά σε εκλογες του ΤΕΕ. Τα τελευταία νέα σου τα έμαθα απο κάποιον άλλο. Το τηλέφωνό σου δεν έχω καταφέρει  να το σβήσω απο το κινητό μου.

The best day of my life- 33 & 1/2

Ηταν 6 το πρωί και μόλις είχα ξυπνήσει, βρήκα κάτω απο το δέντρο το παιχνίδι- γερανό που έιχα ζητήσει απο τον Άγιο Βασίλη, στη συνέχεια πήγα στο σχολείο και η αγαπημένη μου, η Αγγελική μου είπε οτι με αγαπάει και οτι θελει να ζήσουμε μαζί.

Κατά τις 10 παίξαμε μπασκετ και έβαλα 24 πόντους, Είχε πάει η ώρα έντεκα όταν ο φυσικός μου, μου έιπε οτι είμαι ιδιοφυία, και ότι αν δεν κάτσω να διαβάσω θα με κυνηγάει με το παλιό του πεζώ στους δρόμους για να με πατήσει.

Γύρισα σπίτι, δεν διάβασα, αλλά τελικά, με ένα παραξένο τρόπο κατάφερα να γράψω 19,675 στα μαθηματικά και να περάσω εκεί που ήθελα.
Είχε πάει 2. Γύρισα σπίτι, η Ειρήνη έιχε μαγειρέψει, συζητήσαμε λίγο για το μελλον μας, πόσα παιδιά θα κάνουμε, που θα μείνουμε και δίαφορα άλλα.
Στις 3 χωρίσαμε. Γύρισα σπίτι μου. Κοιμήθηκα για λίγες ώρες και ξύπνησα απο ένα εφιάλτη. Πήγα στη δουλειά., η γυναίκα μου (δουλεύαμε μαζί), με ρώτησε τι θέλω να φτιάξει για βραδινό. Έφτιαξε ρολό κοτόπουλο.Κατά τις 9 έφυγα απο το σπίτι.

Κατά τις δέκα, πήρα μια φίλη και πήγαμε να δούμε σε θερινό σινεμα, μια κλασσική ταινία που δεν είχα ξαναδεί. Μετά συζητήσαμε και μου έλυσε απορίες που είχα μία ζωή. 

Στις μία, γύρισα σπίτι, έβαλα να πιώ ένα ποτό, χαλάρωσα και κοιμήθηκα. 

Snapshots

-Στα εννιά μου ξεκίνησα να γράφω την αυτοβιογραφία μου, τελείωσα την ίδια μέρα (σε μια παράγραφο 8 γραμμών).
-Στα δέκα μου αποφάσισα να γίνω αρχαιολόγος, πέτυχα. (βρήκα κοχύλια στο χώμα της αυλής- το σπίτι απείχε 15 χιλιόμετρα από τη θάλασσα- συμπέρανα ότι ανήκουν σε προϊστορική εποχή).
-Στα έντεκα, αποφάσισα να γίνω μπασκετμπολίστας, πέτυχα 24 πόντους στον τελικό Πέμπτης-Έκτης, φορούσα και φανέλα Ντένις Ροντμαν- τα κατάφερα.
-Στα δώδεκα αποφάσισα να γίνω μηχανολόγος.- Έγινε.
-Στα δεκατρία, αποφάσισα ότι όλα τα μαθήματα εκτός μαθηματικών και φυσικής είναι άχρηστα, είχα δίκιο.
-Στα δεκαπέντε μου, έριξα την πρώτη μου χυλόπιτα, στην Άρτεμις.
-Στα δεκαέξι μου, έφαγα την πρώτη μου χυλόπιτα, από την Άρτεμις.
-Στα δεκαοχτώ μου, έγινα μηχανολόγος, ήθελα να γίνω ψυχολόγος όμως.
-Στα δέκα εννέα μου, έφαγα για τρεις μέρες κουνουπίδι, γιατί δεν είχα λεφτά να πάρω κάτι άλλο.
-Στα είκοσι, συγκατοίκησα με την Ειρήνη.
-Στα εικοσιπέντε μου, έφαγα την σφαλιάρα της ζωής μου και κατάλαβα ότι τίποτα δεν περνάει από το χέρι μας.
-Στα εικοσιεννιά μου, έκανα την μαλακία της ζωής μου, και κατάλαβα ότι όλα περνάνε από το χέρι μας.
-Στα τριάντα ένα και κάτι μου, έκανα την πιο έξυπνη, σοβαρή και εμπεριστατωμένη επιλογή της, ζωής μου, δεν ήταν θέμα επιλογής όμως.
-Στα τριάντα δύο, πλήγωσα την επιλογή μου.
-Στα τριάντα τρία, πλήρωσα τις επιλογές μου.